دعوای استرداد جهیزیه:
در دعوی استرداد جهیزیه، ممکن است طرف مقابل دعوی بخواهد اموال را از بین برده و یا به آنها خسارت وارد نماید، بنابراین خواهان (زوجه) باید همراه با دادخواست استرداد جهیزیه مطابق ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی تقاضای صدور قرار تأمین نیز کند. طبق ماده ۱۱۷قانون فوق الذکر، چنانچه امکان تضییع و از بین رفتن اموال از طرف شوهر وجود داشته باشد، دادگاه بدون ابلاغ قرار را اجرا می کند. در مواردی که امکان جا به جایی و حیف و میل اموال از طرف زوج وجود دارد حکم ورود به منزلی که جهیزیه در آن قرار دارد نیز صادر می شود تا طرف مقابل نتواند از ورود مأموران به منزل جلوگیری کند. در صورت بروز اختلاف درمورد جهیزیه دعوای استرداد جهیزیه مطرح می شود. در جریان رسیدگی به دعوی استرداد جهیزیه، جلسه ای در دادگاه جهت استماع اظهارات طرفین تعیین می شود. معمولا در صورت وجود سیاهه و امضاء و رسید از جانب شوهر، ادعای زن ثابت شده و شوهر ملزم به استرداد اموال می شود، در غیر اینصورت، قرار استماع شهادت شهود صادر شده، شهود به دادگاه دعوت می شوند و مشاهدات خود را بیان می‌دارند و در نهایت اگر ادعای زن ثابت شود حکم به استرداد جهیزیه صادر می شود و در صورت امتناع زوج از استرداد جهیزیه از طریق اجرای احکام دادگستری نسبت به استرداد جهیزیه اقدام خواهد شد.
